جداسازی باکتری هالوفیل مقاوم به فلزات سنگین و بررسی برداشت آن توسط این سویه

فلزات سنگین وترکیبات آن¬ها به دلیل اثرات سو¬ء و زیانبارشان بر سلامت انسان و محیط زیست از سموم پر خطر محسوب می¬شوند، بنابراین آلودگی آب و خاک به فلزات سنگین، تهدیدی برای محیط زیست و سلامت انسان و سایر موجودات زنده می¬باشد. بازیافت فلزات سنگین از فاضلاب¬های صنعتی به جهت زیست محیطی با هدف جلوگیری از تاثیر این فلزات سمی بر محیط زیست و همچنین از نظر اقتصادی دارای اهمیت می¬باشد. در این میان خاک¬ها وآب های نمکی¬ای وجود دارند که به فلزات سنگین و دیگرترکیبات سمی به دلیل فعالیت¬های صنعتی آلوده شده¬اند و تیمار معمول میکروبیولوژی برای از بین بردن این آلودگی¬ها در چنین محیط¬هایی ممکن نیست، بنابراین نیاز به استفاده از باکتری¬هایی می¬باشد که قادر به رشد در حضور نمک بوده و همچنین به فلزات سنگین مقاومت داشته باشند. این تحقیق با هدف جداسازی و شناسایی سویه-های هالوفیل مقاوم به فلزات سنگین و حلال¬های آلی و بررسی مکانیسم¬های مقاومتی سویه¬ها صورت گرفت. در ابتدا از خاک¬ و آب¬ شور در مناطق مشخصی نمونه برداری صورت گرفت. با تعیین نوع هالوفیلیتی سویه¬ها و با توجه به نتایج حاصل از تست هالوفیلیتی دو سویه¬ی jc-66 و qc-77 که درصد بالایی از رشد را در حضور نمک داشتند، انتخاب شدند. درادامه رشد بهینه¬ی این سویه¬ها با استفاده از محیط نوترینت براث و بررسی مقاومت سویه¬ها به فلزات سنگین با استفاده از محیط¬های نوترینت براث و نوترینت آگار و نمک فلزات شامل نیترات سرب و کرومات پتاسیم و نیز حلا¬های آلی تولوئن، گزیلن، بوتانول و پروپانول انجام شد. تعیین mic مقاومت بالای این سویه¬ها را به فلز نیترات سرب نشان داد. سنجش میزان برداشت نیترات سرب در شرایط in vivo با استفاده از اسپکتروسکوپی جذب اتمی نشان داد که حداکثر میزان برداشت سرب به ترتیب در دمای cᵒ37، ph=7 و سرعت هوادهی 180 دور در دقیقه می باشد. برای تعیین مکانسیم¬های مقاومتی به فلزات سنگین از روش¬های استخراج پلاسمید و طیف¬سنجی استفاده شد. با مقایسه¬ی ftir سویه¬ی qc-77 در حضور و عدم حضور سرب می¬توان نتیجه گرفت که احیای فلزات از طریق تشکیل کمپلکس با گروهای سطحی صورت نمی گیرد و با توجه به نتایج حاصل از استخراج پلاسمید در مورد این سویه می¬توان چنین بیان کرد که مقاومت، نتیجه¬ی بیان پلاسمید می باشد و همچنین مکانسیم مقاومت در مورد نمونه¬ی jc-66 نیز می تواند پلاسمیدی باشد، که نتایج حاصل از کریستالوگرافی این امر را دقیق مشخص خواهد نمود.